پیک اول را  که در پیمانه ریخت...آبرومان  در ره میخانه ریخت...

پیک دوم را به عشق او زدیم....باده سر شد ؛ما همه هو هو زدیم...

پیک سوم را زدیم و سوختیم...تار دل بر پود مستی دوختیم...

پیک چهارم پیک اهل راز بود...ساقی بامیخوارگان دمسازبود..

پیک پنجم پرده را از هم درید..مژده ی کشف وشهوددل رسید..

پیک ششم همرهی با دار بود...شوق وصل ووعده ی دیداربود...

پیک هفتم ما همه ساقی شدیم...ساقی و جام می و باقی شدیم...

هفت پیک عشق مستم کرده است...ساقی امشب می پرستم کرده است...

مولانا